جرم عاشقی

تلفن کنترل بود و ما می‌دانستیم،
حالا آنجا پرونده قطوری هست از داستان عاشقانه ما،
از گفتگوهای تلفنی بی‌پروا
از سکوت‌های پر از شاید و امّا،
شاید یک روز به جرم حرف‌های غیر عاشقانه بازداشتم کنند
و پرونده رسوایی عاشقانه‌ام را بگذارند روی میز،
من هیچ چیز را انکار نمی‌کنم،
نه دلتنگی‌های تو را
نه نفس‌ زدن‌های خودم را،
فقط می‌گویم ببخشید آقای قاضی!

تنهایی من، همان انتظارم است

تنهایی من، همان انتظارم است
و انتظارم، همان عشق!
و عشق تنها بهانه ی بودنم!
بی بهانه ام نکن!

بعد از رفتن تو
چقدر غریب شده ام میان این همه آشنا…
چند روزی است حجم تنهایی را بر روی قاب آبی دلم نقاشی می کنم

اگر دنیای ما ...

اگر دنیای ما دنیای سنگ است بدان سنگینی سنگ هم قشنگ است

اگر دنیای ما دنیای درد است بدان عاشق شدن از بحررنج است
اگر عاشق شدن پس یک گناه است دل عاشق شکستن صد گناه است.

دوستی نیز گلی است مثل نیلوفر و ناز

دوستی نیز گلی است

مثل نیلوفر و ناز
ساقه ترد و ظریفی دارد
بی گمان سنگدل است آنکه روا میدارد
جان این ساقه نازک را
دانسته

بیازار

در ضمیری که ضمیر من و توست
از نخستین دیدار
هر سخن هر رفتار
دانه هائی است که می افشانیم

نیمه گمشده

در جایی از دنیای ما انتظار وجود دارد

برای یک روح تنها، روح تنهای دیگری-

هر کدام یکدیگر را در میان این ساعتهای کشنده دنبال می کنند

و ناگهان یکدیگر را در یک هدف مشخص می یابند

سپس با هم یکی میشوند – همانند برگهای سبز با گلهای طلایی

تا تبدیل به یک زیبایی شده و کامل شوند

و شبهای تاریک زندگی پایان خواهد یافت و راه

به سوی آینده ای  ابدی گشوده خواهد شد.